Zapraszamy do pierwszej części posta, opublikowanego w dniu wczorajszym: 9 typów miejskich zespołów według Bernards Leupen i Haralda Mooij. Housing Design. A Manual. (NAi Publishers) – cz. I
5. Open block – kwartał otwarty
6. Sun oriented parallel rows – zorientowana na słońce zabudowa w formie równoległych rzędów
Podobnie jak kwartał półotwarty, obie formy po raz pierwszy analizowano w latach 20 i 30. CIAM (Congres Internationaux d’Architecture Moderne) rozwijał wówczas alternatywne sposoby kształtowania urbanistyki w opozycji do znanego wszystkim kwartału. Przy pracy nad planem dla Frankfurtu w Republice Weimarskiej, zespół architektów skupionych wokół postaci Ernesta Maya, podjął wyzwanie i zaprezentował układ, w którym najważniejszym wyznacznikiem było usytuowanie budynków mieszkalnych względem stron świata. Obliczono, że najlepszą orientacją dla zabudowy kwartału otwartego jest obrót o 22,5 stopnia od północno-południowej osi w stronę osi wschodnio-zachodniej.
przykład: MECANOO, RINGWAARTPLASBUURT-OOST (ROTTERDAM-PRISENLAND, 1993)
http://dash-journal.com/ringvaartplasbuurt-oost/
7. Free standing objects – obiekty wolnostojące
To założenie w dużej mierze zawdzięczamy Le Corbusierowi – jego XX-wiecznym wizjom np. Cité Radieuse (Miasto promieniste), Unité d’Habitation (Jednostce Mieszkaniowej) oraz planom urbanistycznym dla Paryża i Saint-Dié. Corbu zaproponował wolno stojące, wysokie kubatury mieszkalne osadzone na terenach zielonych. W tym rozwiązaniu ważnym było usytuowanie jednostek mieszkalnych powyżej poziomu hałasu, jednocześnie zapewniając mieszkańcom dobre nasłonecznienie i piękne widoki, oraz poziom parteru w całości zaanektowany na parking samochodowy. W takim rozwiązaniu dziś liczy się przede wszystkim fakt, że rozwiązanie to osiąga wysoki współczynnik gęstości zaludnienia, przy jednoczesnym zapewnieniu wszystkim jednostkom mieszkalnym w miarę podobnych warunków słonecznych i widokowych. Wolnostojące kubatury często mają formę wież, sztabek, lub prostych wielkogabarytowych płyt.
przykład: MVRDV & BLANCA LLEO, MIRADOR, SANCHINARRO (MADRYT, 2005)
http://timerime.com/en/event/1178139/Mirador/
http://www.e-architect.co.uk/madrid/mirador-sanchinarro
8. Free composition – kompozycja
Jest to kompozycja składająca się z kilku wolnostojących obiektów np. wież. Bywa, że obiekty ułożone są względem siebie dowolnie, a przestrzeń pomiędzy nimi jest dobrem wspólnym lub wręcz przestrzenią publiczną.
przykład: KCAP & WEST 8, GWL SITE (AMSTERDAM, 1998)
http://www.archello.com/en/project/gwl-amsterdam
9. Superblok – superkwartał
W niektórych przypadkach skala projektu mieszkalnego jest tak duża, że inwestycja obejmuje aranżację kilku pustych parcel. Takie założenie przez które dodatkowo, może przebiegać np. ulica o znaczeniu większym niż osiedlowe, autorzy nazwali Superkwartałem. Superkwartał to przykład, w którym szczególnie ważna i delikatna jest granica pomiędzy tym co prywatne, a tym co publiczne. Istnieją realizację, w których mimo przebiegającej przez zabudowę ogólnodostępnej komunikacji miejskiej, tereny objęte projektem mają specyficzny klimat, który wymusza na ludziach z zewnątrz poczucie, że jednak są czyimiś gośćmi.
przykład: MARIO DE RENZI, CASE CONVENZIONATE FEDERICI (RZYM, 1937)
http://www.archidiap.com/opera/casa-convenzionata-palazzo-federici/
Przykłady zaprezentowane w powyższym wpisie również ukazały się w książce autorstwa Bernarda Leupen i Haralda Mooij pt. Housing Design. A Manual. Tu przeczytacie o książce więcej ogólnych informacji:
http://www.amazon.com/Housing-Design-Manual-Bernard-Leupen/dp/9056628267
http://perimeterbooks.com/Housing-Design-A-Manual
